بررسی کیفیت زندگی و متغیرهای دموگرافیک مؤثر بر آن در سالمندان تحت پوشش مرکز بهداشت جنوب تهران در سال ۱۳۸۹

اهداف: افزایش امید به زندگی و کاهش میزان باروری باعث افزایش سالمندان در سراسر جهان گردیده است. با توجه به این افزایش و مطرح بودن نیازهای خاص این مرحله از زندگی بررسی کیفیت زندگی سالمندان اهمیت می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی سالمندان مرکز بهداشت جنوب تهران و متغیرهای دموگرافیک موثر بر آن صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. تعداد افراد مورد مطالعه 132 نفر است که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها به روش مصاحبه ساختاری و ابزار آن پرسش نامه خصوصیات دموگرافیک و ابزار بررسی کیفیت زندگی از نوع فرم کوتاه بود. داده ها با کمک روش های آماری توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین مجموع نمرات بعد فیزیکی 24/42±54/42 و میانگین مجموع نمرات بعد روانی 24/04±55/19 بود. میانگین سن افراد 6/86±67/98 بود. بین سن و کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت نمرات کیفیت زندگی در مردان بالاتر از زنان بود. و افراد متاهل نسبت به افراد مجرد کیفیت زندگی بالاتری داشتند. بین سطح تحصیلات و کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت. افرادی که با همراه زندگی می کردند نسبت به افراد تنها کیفیت زندگی بالاتری داشتند. رابطه معنی داری بین فعالیت بدنی و کیفیت زندگی نشان داده شد. اما بین شاخص توده بدنی و کیفیت زندگی رابطه معنی داری نبود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از متوسط بودن کیفیت زندگی سالمندان و تحت تاثیرقرار گرفتن ابعاد کیفیت زندگی توسط عوامل زمینه ای و ضرورت برنامه ریزی برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان و آگاهی دادن به سالمندان در خصوص فواید اصلاحات رفتاری بر کیفیت زندگی آن ها می باشد.